14 سال گذشت اما من توی همون دیروزهای توأم

منم من یک زن تنها، با درد عشقت
چه تاوان سنگینی دادم بخاطرت همه چیز رو از دست دادم کارم رو بهانه کردی کارم رو از دست دادم پس اندازهام رو گرفتی گوشی توی دستم رو بخاطرت فروختم . و .

همه اش شد گلایه گلاهایی که نشنیدی / هنوز من موندم وقتی از عشقت می ترسیدم و حذر می کردموقتی که فهمیدم تفاوت سنی داریم / نشستی و گریه کردی --- ندونستی تو گریه کردی و من آتش از هر قطره اشکت می گرفتم و بخاطرت موندم کنارت به سازت رقصیدم و رقصیدم تا که رفتی من نادیده گرفته رفتی *************خدا هم نشست و نگاه کرد************

من شکستم بعد از تو ****** تو یادت رفت اما منم که هنوز منتظر موندم و می سوزم **** چه دردی دارم اینجا از نبودت ****** چه حرف ها که توی دلم موند چه حرف ها که شاید پدرت هم نفهمید درد من رو و شاید اون هم منو رها کرده اینجا مثل تو که رهام کردی --- می گی چرا پدرت ؟-اون کسی بود که بارها به خوابم اومد- بهم گفت خونه من همون خونه تو هست می گفت بیام خونه ام --- من یک روز لباس تنم کفن می شه و می میرم --- تو می دونی که فردا زنده ای آیا؟ ----- بدون تو سال های ساله که مردم خودم از خودم خبر ندارم دلم شکسته -------تو کجایی خودت بهم بگو رامین کجایی*** دلم از درد می پیچه ******چه حالی دارم نمی دونی نه می فهمی نه چیزی ****** به خودت گفتم باید باز هم برقصم به تقدیر و روزگار هرچند سخت و درد آور که بارها تحمل از من ربوده بود و من خسته خسته خسته خسته هستم

14 سال گذشت اما من توی همون دیروزهای توأم

خواب دیدم باز هم دارم واسه اومدنت دعا می کنم

شده ام از انتظار لبریز لبریز